به چالش کشیدن پایداری زنبورداری شهری

زنبورداری شهری کاری پررونق است و آگاهی از اهمیت گرده افشان را افزایش می دهد، اما همچنین نگرانی هایی را ایجاد می کند که رشد سریع ان ممکن است از منابع موجود فراتر رود و تاثیر منفی بر تنوع زیستی شهری داشته باشد. برای ارزیابی میزان رشد زنبورداری شهری و پایداری ان، ما داده های مربوط به کندوهای زنبور عسل و منابع موجود در 14 شهر سوئیس را در 2012-2018 تجزیه و تحلیل کردیم و پایداری زنبورداری شهری را تحت سناریوهای مختلف منابع گل موجود و ظرفیت های حمل موجود مدل سازی کردیم.

ما افزایش زیادی در تعداد کندوها در تمام شهرها از میانگین 6.48 کهیر در هر کیلومتر مربع (3139 کندو در مجموع) در 2012 به طور متوسط 8.1 کندو در هر کیلومتر مربع (در مجموع 6370) در 2018 یافتیم و مشاهده کردیم که منابع موجود برای حفظ تراکم فعلی کندوهای زنبور عسل، که در حال حاضر ناپایدار هستند، کافی نیست.

شهرها به طور فزاینده ای به اهداف پایداری متعهد هستند (هدف توسعه پایدار 11)، که منجر به ابتکارات برای افزایش عدالت زیست محیطی و ترویج تنوع زیستی و کمک های طبیعت به مردم می شود. این امر منجر به افزایش فعالیت های سبز در فضاهای سبز شهری (UGS) و رفتارهای طرفدار محیط زیست توسط ساکنان محلی و دولت های شهری شده است.

به عنوان مثال در سال های اخیر زنبورداری در چندین شهر در اروپا افزایش یافته است، تا حدودی به عنوان یک واکنش به بحران تنوع زیستی فعلی. زنبورهای عسل (Apis mellifera) به عنوان گرده افشان های کلیدی درک می شوند و بنابراین زنبورداری توسط بسیاری به عنوان یک تلاش حفاظتی به جای یک عمل کشاورزی دیده می شود که بحث و اعتبار 2.3 را ایجاد کرده است.

تراکم زنبور عسل بزرگ می تواند رقابت بین زنبورهای وحشی و زنبورهای عسل را افزایش دهد، به ویژه هنگامی که در دسترس بودن منابع کم است، اگر چه تعامل عوامل دیگر (به عنوان مثال زمینه فضایی و زمانی 7،8) تصویر را پیچیده می کند. با این وجود، اگر چه داده ها هنوز کمیاب هستند، افزایش سریع و غیر قانونی زنبورداری شهری در تعداد فزاینده ای از شهرها در سراسر جهان و اثرات مستند بر سایر گروه های گرده افشان ، پایداری زنبورداری شهری را زیر سوال برده است.

زنبورداری شکل خاصی از پرورش دام است. دام ها تا حد زیادی به منابع ارائه شده توسط صاحبان خود وابسته هستند و زنبورداری به چهار دلیل نشان دهنده یک مورد خاص است.

•    اول » زنبورداران نیازی به ارائه منابع گل خود ندارند ، زیرا زنبورهای عسل می توانند آزادانه حرکت کنند و از منابع موجود بهره برداری کنند.
•    دوم » کنترل حرکات و مکان های غذا خوردن زنبورهای عسل غیر ممکن است.
•    سوم » زنبورهای عسل سریعتر از سایر دام ها تولید مثل می کنند.
•   چهارم » زنبورداری ممکن است به عنوان یک فعالیت انحصاری (در مورد منابع گل) به دلیل ارتباط مثبت بین زنبور عسل و خدمات گرده افشانی درک نشود. با این حال، منابع گل ممکن است در شهرها نیز محدود باشد. به عنوان مثال، تحقیقات در لندن نشان داده است که در بخش بزرگی از شهر منابع موجود برای حفظ تعداد فعلی زنبور عسل کافی نیست.

برای بهبود دانش ما در مورد پایداری زنبورداری شهری، در این مطالعه هدف ما پاسخ به سوالات زیر است:
1 » زنبورداری شهری تا چه حد افزایش می یابد؟
2 » ایا منابع گل موجود برای حفظ تعداد رو به رشد زنبور عسل کافی است؟

برای انجام این کار، ما داده های زنبورداری شهری را از شهرهای 14 در سوئیس تجزیه و تحلیل کردیم، که نشان دهنده یک کشور مدل است که ثبت آمار کندوهای زنبور عسل در آنجا اجباری است.
در طول دوره 2012-2018 ( به شکل 1a، مکمل شکل 1، نگاه کنید ) به "روش ها" و داده های landcover در یک وضوح بی سابقه. یازده شهر داده هایی در مورد توزیع دقیق فضایی و تعداد کندوهای زنبور عسل در هر مکان داشتند. برای این یازده شهر، ما پایداری زنبورداری شهری را تحت سناریوهای مختلف منابع گل موجود و ظرفیت های حمل موجود مدل سازی کردیم.

افزایش زنبورداری شهری در شهرهای سوئیس
برای ارزیابی میزان تغییر زنبورداری در این شهرها در طول دوره مورد نظر، افزایش تعداد مکان های زنبورداری و کندوها را محاسبه کردیم. ما دریافتیم که تعداد کل کندوها در  شهر12 از بین 14شهر افزایش یافته است (افزایش متوسط = 69٪، حداقل 1٪ در Thun، حداکثر 2387٪).

علاوه بر این، در اکثر شهرها تعداد مکان های زنبورداری (و احتمالا تعداد زنبورداران) افزایش یافته است که منجر به نسبت کمی ، کمتر از تعداد کندوها به تعداد مکان های زنبورداری است.

اگر چه هنوز انگیزه مردم برای زنبورداری ناشناخته است اما نتایج ما نشان می دهد که در بسیاری از شهرهای مورد نظر زنبورداری توسط تعدادی در حال دنبال کردن است و البته هر کدام با تعداد نسبتا کمی از کندوها.

برای بررسی روند زمانی زنبورداری در داخل شهرها، ابتدا شهرهای بدون داده های صریح فضایی (یعنی بازل، کور و ژنو) را حذف کردیم. سپس هر شهر باقی مانده را به سلول های 1 کیلومتر مربع تقسیم کردیم و تعداد کندوها را در هر سلول در سال شمارش کردیم. ما دریافتیم که تعداد کندو ها از 2012 به 2018 در اکثر شهرها از 1الی 8 کندو در 75٪ از شهرها ، تا 198 کندو در چند مورد شدیدا افزایش یافته است.

زنبورداری شهری یک فعالیت نسبتا جدید است، اما عدم تنظیم در مورد تراکم پایدار وجود دارد و افزایش تراکم کندوی عسل ممکن است اثرات منفی بر تنوع زیستی و خود زنبور عسل داشته باشد. تراکم بالای کندوهای زنبور عسل نشان داده که منابع موجود در مناطق طبیعی و کشاورزی را تخلیه می کند و در نهایت تاثیر منفی بر سایر گرده افشان ها دارد.

با توجه به اکوسیستم های شهری، در پاریس تراکم کندوهای زنبور عسل ارتباط منفی با میزان بازدید گرده افشان های وحشی داشت، اما در پرت ، جایی که زنبور عسل بومی نیست ، تاثیر زنبورداری شهری بر زنبورهای وحشی مخلوط شده است.شهرها سیستم های اجتماعی ، زیست محیطی هستند و تصمیمات فردی ذینفعان می تواند تاثیرات مهمی بر کل اکوسیستم داشته باشد. اضافه کردن کندو در مکان های جدید و موجود زنبورداری ممکن است منجر به فشار قوی بر منابع موجود شود. در زمینه های دیگر کشاورزی ، افزایش کنترل نشده دام ها موجب بهره برداری ناهماهنگ و غیر قانونی و تخلیه منابع مشترک شده و از آن به عنوان " تراژدی مشترکات " می شناسیم ، همین امر در مورد زنبورداری شهری نیز صدق می کند، اما در وضعیت پیچیده تر.

زنبورهای عسل از نظر فضایی محدود نیستند و می توانند بدون در نظر گرفتن مالکیت، آزادانه از منابع موجود بهره برداری کنند. این امر درک رابطه بین منابع مصرف شده و موجود و در نتیجه پایداری سیستم را تحریف می کند.

نیاز مبرم به ایجاد استراتژی های مدیریت پایدار برای زنبورداری شهری وجود دارد. اکوسیستم های شهری می توانند اغلب سطوح مهمی از تنوع زیستی از جمله گرده افشان ها 14،15 را داشته باشند و بنابراین باید در چارچوب های حفاظت از تنوع زیستی فعلی (به عنوان مثال IPBES16، IUCN17) یکپارچه شوند.

در مورد گرده افشان ها، فعالیت های انسانی مانند زنبورداری شهری نشان دهنده یک چالش حیاتی است که باید برای استفاده از فرصت های حفاظت از اکوسیستم شهری مورد توجه قرار گیرد.

مدیریت زنبورداری یک کار چالش برانگیز است ، به ویژه در شهرها به دلیل مقیاس فضایی که در ان رخ می دهد، دیدگاه مثبت غالب در مورد زنبور عسل و خدماتی که ارائه می دهند و تجارت موجود بین حفاظت از تنوع زیستی و فعالیت های انسانی وجود دارد. ولی با این وجود تعداد فزاینده ای از شواهد اشاره به ناپایداری زنبورداری (شهری) از جمله مطالعه ما، خواستار مداخلات برای اطمینان از مقررات مناسب است.

این مداخلات باید ناشی از مشارکت بین رشته ای تحقیقات علمی، سیاست های شهری و شهروندان باشد که در این خصوص سه پیشنهاد ارایه شده است. به عنوان مثال مداخلات علمی و عملی می تواند شامل موارد زیر باشد:

1 »  تنظیم تعداد زنبورداران (یا مکان های زنبورداری) و تراکم کندوها بین 3 الی 19 فروند
2 » اطمینان از فاصله کافی بین کندوها
3 » افزایش منابع گل و زیستگاه گرده افشان در شهرها. اینرا می توان با بازگرداندن زیستگاه های فقیر موجود (به عنوان مثال تبدیل چمن به چمنزار ، ترویج گیاهان وحشی در تکه های گیاهی کوچک مانند چاله های درخت و ... به دست اورد.

•    در این راستا، مشارکت شهروندان وعده داده شده است که یک ابزار کلیدی باشد.

روش استفاده شده در شهرهای مورد مطالعه
ما در مجموع 14 شهر و تراکم شهری در سوئیس را انتخاب کردیم ، انها با توجه به جمعیت ، مساحت و در دسترس بودن داده های زنبورداری شهری انتخاب شدند. هر شهر مورد مطالعه و تراکم شهری به سلول های 1 × 1 کیلومتر تقسیم شد.

زنبورداری شهری
داده های سالانه در مورد توزیع مکانی مکان های زنبورداری و تعداد کندو در هر مکان در مناطق مورد مطالعه از دفاتر دامپزشکی کانتون به دست امده است. سوئیس یک کشور نمونه است زیرا ثبت نام کندو از سال 201024 اجباری است. دوره در نظر گرفته شده 2012-2018 بود. به عنوان استثنا داده ها تنها از دوره 2012-2014 برای بازل و از 2013-2018 برای لوزان در دسترس بودند. داده های هر اداره دامپزشکی به طور جداگانه بررسی شد و تنها سوابق مکان های زنبورداری با مختصات قابل اعتماد وارد شد.برای کور و ژنو، جایی که مکان های زنبورداری مختصات دقیقی نداشتند، و در بازل، ما فقط از داده های موجود برای مطالعه افزایش تعداد کندوها در طول زمان استفاده کردیم.

مدل سازی فضای سبز موجود شهری
داده های مربوط به فضای سبز شهری در دسترس (UGS) از نقشه پوشش زمین در مقیاس قاره ای اروپا (ELC1011) با وضوح 10 متر به دست امد ، نقشه ELC10 در حال حاضر دقیق ترین نقشه پوشش زمین در اروپا است و می تواند بین ویژگی های اصلی منظره شهر مانند باغ ها و پرچین های 6 تمایز قائل شود.

نقشه ELC10 با طبقه بندی تصاویر ماهواره ای (Sentinel-1 و Sentinel-2) به هشت کلاس پوشش زمینی با استفاده از الگوریتم های یادگیری ماشین با استفاده از داده های سال 201811 تولید شده است.
ما کلاس های پوشش زمین زیر را به عنوان UGS در نظر گرفتیم : زمین های کشاورزی، جنگل ها، درختچه ها، چمنزارها و تالاب ها.

برای سادگی ما منابع گل برابر را در تمام این کلاس های پوشش زمین فرض کردیم، اگرچه انتظار می رود که انها بسیار متفاوت باشند و (2) ترکیب پوشش زمین در 2012 و 2018. ما علاوه بر این شبیه سازی افزایش در مقدار UGS موجود با اضافه کردن درصد به مقادیر اصلی در فواصل 10٪، اعم از 0 تا 100٪. فرایند داده های فضایی شامل محاسبات UGS و تعداد کندوها و مکان های زنبورداری در QGIS v.3.1025 انجام شد.

فایل کامل تحقیق را دانلود کند